🔹 سقایِ ساقیانِ ثاقب

(به پیشگاه حضرت ابوالفضائل)

🔸آب، تنها بهانه بود
برای شما که دلی به وسعت دریای بیکران
و قلبی به زلال جاری بی انتها داشتید.
آب، تنها بهانه بود
برای شرمساری دل ها
و دیده های سیراب از پلشتی قدرت و ثروت.

🔸آب تنها بهانه بود، و آینه
آینه ای که فراروی ساحران سیاهی نهادی
شاید که زشتی خویش را در آن به نظاره بنشینند
و جامهء جان به آب توبه بازشویند.

راستی را، چه در سر داشتی
آن گاه که دل به دریا زدی
و دست بر آب ؟

بر این گمانم که بیش از تشنگان حرم
دل نگران آنان بودی
که دل و دین را مهریه عروس دنیا کرده
و اخلاق را به پای قدرت وانهاده بودند.
آنان که لحظه لحظه عبادت خویش را
در سودایی خام
و به ثمنی بخس،
با سکه های سیم و زر تاخت زده بودند.
***
🔸ای زاده بانوی آب
و ای اکسیر خیر کثیر !
آب بهانه بود
برای شما که جرعه نوش باده معرفت بودید
و پروای‌دار قلب های خشکیده ای که مرتع شیطان بود
و مزبله دنیا.
****
🔸اینک ای ماه منیر
ای وارث آب و آفتاب
و ای سقای ساقیان ثاقب !
دیگر بار
کام ما را از شرابِ شریعهء شعور
و مصطبه سرمد اخلاق
سیراب کن.

مشام جان ما اینک
بیش از هر زمان دیگر
چشم انتظار آن مَشک مُشک بوی است.
آن را از ما دریغ مدار.

✍️حسینعلی رحمتی
5 آذر 1391