⏰ فضای مجازی، و مرثیه‌ای برای زَمان

⏰ فضای مجازی، و مرثیه‌ای برای زَمان

✍🏼زهرا ابراهیمی

⏳«ناگهان بانگی برآمد خواجه مُرد».
توی همین یک مصرع یک دنیا درس معادشناسی نهفته است حتی در همان کلمه‌ی «ناگهان»ش!

⏳ گذشت لحظه‌ها نوید این را می‌دهد که انسان به مرگ نزدیک‌تر می‌شود! عمر فرصتِ یگانه‌ای است که خدای مهربان به انسان‌ها بخشیده، و زندگی، همان سَندی است که خدا برای‌مان گذاشته تا از زندان آزادمان کند!

⏳زمان می‌گذرد و بازنده کسی‌ست که بی‌هدف صبح را به شب می‌رساند. انسانِ بی‌هدف، متضرر است‌؛ خواه در خیابان‌های شهر؛ خواه در دنیای دیجیتال. خواه کوچه‌گردی کند و خواه وِب‌گردی!

⏳جهانِ مجازی به دلیلِ اقتضائات دیداری و شنیداری اش از چنان جذابیتی برخوردار است که از دست رفتن وقت را از یاد آدمی می‌بَرد.

⏳ اگرچه تکنولوژی کارها را سهل کرده اما زیستِ مجازی زمان را به بند کشیده است. مگر نه‌اینکه امامِ علی(ع)، امام مهربانی‌ها فرمودند: «کُلُّ مُعَاجَلٍ يَسْأَلُ الْإِنْظَارَ وَ کُلُّ مُؤَجَّلٍ يَتَعَلَّلُ بِالتَّسْوِيفِ»(«آنان که وقت‌شان پايان يافته خواستار مهلت‌اند، و آنان که مهلت دارند کوتاهى مى‌ورزند»).

📌پس، در فضای مجازی زمان را دریاب.... پیش از آن‌که دیر شود.

۱۸ اسفند ۱۴۰۳

#گزین_گویه_های_اخفایی

💥«اندکی اندیشه»‌ ضرر ندارد