♦️♦️جیک جیکِ مستانِ «میلاد»ها بر شاخه شکننده شبکه های اجتماعی

✅ده اشتباه چهره های مشهور شبکه های اجتماعی

✅دستگیری میلاد حاتمی، از شاخ های اینستایی و متهم به راه اندازی سایت قماربازی و شرط بندی در ترکیه و استرداد او به ایران، بار دیگر ضرورت ارزیابی انتقادی رفتار چهره های فعال در شبکه های اجتماعی را آشکار کرد. انس و ارتباط بیش از اندازه این افراد با شبکه ها به مرور زمان موجب شده که آنها به این توهم دچار شوند که «فضای حقیقی هم مانند فضای مجازی است». این توهم موجب می‌شود که آنها امکان تصمیم گیری درست و زندگی معقول و اخلاقی در این فضا را از دست بدهند، و برای خود و دیگران دردسر ساز شوند.

✅ از نشانه های این توهم آن است که آنها:

🔻 1. گمان می‌کنند فضای حقیقی هم مثل فضای مجازی است که در آن هرکاری خواستند بکنند بدون این که کسی آنها را بازخواست کند. به همین خاطر، در فضای حقیقی قانون کشور خود یا کشوری که در آن زندگی می‌کنند را به سخره می‌گیرند و وقتی متوجه ماجرا می‌شوند که دستبند قانون بر دستشان نشسته است.

🔻2. گمان می‌کنند اگر کاری از نظر قانونی جرم نیست از نظر اخلاقی هم انجام آن مجاز است. از این رو به آسانی در ویدیوهای خود شوخی جنسی را مطرح می‌کنند، به زنان و دختران توهین می‌کنند، و با چالش هایی که به راه می‌اندازند حریم خانواده و حرمت بزرگترها را از بین می‌برند.

🔻3. گمان می‌کنند کسانی که در شبکه های اجتماعی آنها را لایک و فوروارد می‌کنند در فضای حقیقی هم برایشان گریبان چاک می‌دهند. این توهم موجب می‌شود به پشتوانه این لشکر اهل کلیک، دیگران را تهدید کنند و به قول معروف «در کوچه خالی لات بازی درآورند».

🔻4. گمان می‌کنند مردمان فضای حقیقی از نظر ارزش های دینی، اخلاقی و فرهنگی مثل «برخی» از طرفداران آنها در فضای مجازی هستند. از این رو با تمسخر و تحقیر یا نادیده انگاشتن باورها و اعتقادات دینی و اخلاقی شهروندان حقیقی موجب آزردگی و ناراحتی آنها می‌شوند. به همین خاطر از بازیگر فیلم های غیراخلاقی برای ویدیوی خود استفاده می‌کنند بدون این که کمی احساس مسوولیت و وجدان اخلاقی داشته باشند در قِبال هزاران نوجوان و جوانی که ممکن است از این طریق به سایت ها و کانال های فیلم های مستهجن رهنمون شوند و سلامت روحی و اخلاقی شان از بین برود.

🔻5. گمان می‌کنند برای کسب شهرت انجام هرکار اخلاقی و غیراخلاقی مجاز است. از این رو برای این که از دیگران عقب نمانند هر روز بر شدت وقاحت و زشت گویی و زشتکاری خود می‌افزایند.

🔻6. گمان می‌کنند سکوت دیگران در برابر گفتار و رفتار نادرست آنها علامت رضایت شان است. از این رو هر روز وقیح تر می‌شوند؛ غافل از این که صبر و تحمل دیگران هم حد واندازه ای دارد و هر لحظه ممکن است به سر برسد و گریبان آنها را بگیرد.

🔻7. گمان می‌کنند توهین و بی احترامی فقط به خود و خانواده شان کار زشتی است ولی به دیگران اشکال ندارد. به همین خاطر اگر کسی به زن و بچه شان حرفی زد او را خفت گیری می‌کنند، اما از این که به دیگران توهین و فحاشی کنند یا آنها را تهدید وتمسخر نمایند ابایی ندارند.

🔻8. گمان می‌کنند فضای مجازی باید فقط در خدمت سودآوری و شهرت طلبی آنها باشد. از این رو به هزاران نفری نمی‌اندیشند که از طریق شبکه های اجتماعی به کسب و کار مشغول اند و رفتارهای اینها موجب فیلترشدن شبکه ها و متضرر شدن دیگران می‌شود.

🔻9. گمان می‌کنند همه ساکنان شبکه های اجتماعی فقط طرفداران آنها هستند و در این فضا افراد باسواد و آگاه و متخصص وجود ندارد. از این رو میدان را خالی یافته و در هر زمینه ای از اخلاق و تربیت و انسان شناسی و اقتصاد و سیاست و فرهنگ و سبک زندگی اظهار نظر می‌کنند.

🔻10. گمان می‌کنند آه وناله و نفرین کسانی که در حق شان ظلم می‌کنند بی اثر است. از این رو به راحتی از طریق سایت های شرط بندی وقماربازی مال مردم را می‌خورند و افراد را به خاک سیاه می‌نشانند. غافل از این که مردم «عیال» خداوند هستند و خدا نسبت به عیال خود غیرت می‌ورزد، و آه مظلوم دودمان ظالم را به باد می‌دهد؛ حتی اگر شاخ مجازی باشد.

دکتر حسینعلی رحمتی
21 اسفند 1399