مقصود آداب و اخلاقی است که یک طرف آن بنده است و طرف دیگر خداوند؛ در واقع اصول اخلاقی است که انسان نسبت به خداوند باید مراعات کند. برخی از اخلاقیات مربوط به بندگی در کلام امام از این قرار است:
⭕️ 1. ادای حق طاعت خداوند:
از استشهاد امام به آیه کریمهء «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَ لاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ«(آلعمران، 102) (ص113، خطبه 114) چنین بر میآید که از نگاه وی، انسان به عنوان مخلوق وظیفه دارد که حق خداوند را آن گونه که سزاوار اوست ادا نماید.
⭕️ 2. صداقت و عدم تزویر با خداوند:
امام صداقت با خداوند و داشتن نیت های صادق را شرط لازم دفع بلا و نقمت میداند: «اگر مردم هنگامی که بلا بر آنان فرود آید و نعمت ایشان راه زوال بپیماید، فریاد خواهند از پروردگار با نیت درست ]صادق[ و دلهایی از اندوه و بیم سرشار، ]خداوند[ هر رمیده را به آنان بازگرداند و هر فاسد را اصلاح و بساز گرداند.»(ص187، خطبه180).
⭕️ 3. تعظیم و بزرگداشت خداوند:
«پس خدا را چنان بزرگ دارید که خود بزرگ داشته است...»(ص194، خطبه 183).
⭕️ 4. در پیش گرفتن تقوای الاهی:
«سفارش میکنم شما را به ترس از خدایی که آفرینش تان را آغاز فرمود، و بازگشت تان بدو خواهد بود.»(ص232، خطبه 198).
⭕️ 5. سپاس از خداوند به خاطر نعمت های او:
«او ]خدا[ را سپاس میگویم بر توفیق طاعت و برکنار داشتنمان از معصیت ... » (ص228، خطبه 194).
⭕️ 6. پرهیز از نافرمانی خداوند:
«آفریده را فرمان بردن نشاید آنجا که نافرمانیِ آفریننده را لازم آید»(ص391، کلمه قصار 165).
🍃🍃(ادامه دارد)