...
.png)
(2).jpg)
(0)
(0)
لطفا همچنان نگرانی خود را حفظ کنید: سخنی با کنکوری ها و والدین محترم شان
♦️لطفا همچنان نگرانی خود را حفظ کنید: سخنی با کنکوری ها و والدین محترم شان
✅ بخواهیم یا نخواهیم فرایند دانشجو شدن درکشور ما از ابتدا تا اعلام اسامی پذیرفته شدگان همراه با نگرانی و دغدغه است. داوطلبان از ابتدای قبولی در دبیرستان دغدغه انتخاب رشته و بعد قبولی در کنکور را دارند. یادداشت برداری، شرکت در کلاس های کنکور و تست زنی و مشاوره و بی خوابی ها و خواندن کتاب های جنبی و مشورت با این و آن بخشی از کارهایی است که برای قبولی در دانشگاه انجام می‌دهند. لحظات استرس آور حضور در جلسه آزمون و بالاخره انتظار تا اعلام نتایج و انتخاب رشته و دانشگاه را می‌شود آخرین مرحله این نگرانی دانست.
✅ از سوی دیگر، والدین هم پا به پای فرزندان شان دلشوره و نگرانی دارند. جدای از تامین هزینه های دبیرستان و کلاس های کنکور و دیگر حواشی این ماجرا، دغدغه قبولی در یک رشته و دانشگاه خوب(معمولا از نظر والدین)، دور یا نزدیک بودن دانشگاه، شهریه آن و آینده فرزندان نیز موجب افزایش نگرانی آنها می‌شود. کافی است به تصاویر پدر ومادرهایی که بیرون از محل آزمون مشغول خواندن دعا برای عبور فرزندشان از آخرین خوان ماراتن نفس گیر ورود به دانشگاه اند بنگرید تا آثار نگرانی و دغدغه را در چهره شان متوجه شوید.
🔺با اعلام نتایج، نگرانی والدین داوطلبانی که پذیرفته شدند برطرف می‌شود. اما بنده به عنوان کسی که سالیان زیاد در دانشگاه هم تحصیل کرده ام هم تدریس، می‌خواهم از والدین گرامی درخواست کنم که برای کمک به فرزندشان همچنان دغدغه داشته باشند و نگران این باشند که فرزندشان:
1. آیا درباره رشته انتخابی اش و آینده آن اطلاعت کافی دارد؟
2. آیا برای تحصیل در رشته انتخابی اش برنامه ریزی کرده است ؟
3. آیا در کلاس ها حضور جدی و منظم دارد؟
4. آیا دانشگاه برای او یک فعالیت جدی است یا صرفا دوره ای برای وقت گذرانی و سرگرم شدن به کلاس و درس؟
5. چند درصد از سایت هایی که به آنها سر می‌زند به رشته تحصیلی و رشد علمی اش مربوط است ؟
6. آیا در ترم های سوم و چهارم به بعد هم همچنان انگیزه و شور و شوق ترم های اول را دارد؟ اگر ندارد علت آن چیست.
7. آیا در طول ترم درس می‌خواند یا همه کارها را به روزهای آخر واگذارمی کند؟
8. آیا به منابع علمی جدی مراجعه می‌کند یا امیدش به جزوه های پایان ترم است؟
9. هر هفته چند ساعت از وقت خود را در کتابخانه دانشگاه می‌گذراند؟
10. آیا به فعالیت های پژوهشی و تحقیقی توجه دارد؟
11. معدل هر ترم و معدل کل او در چه وضعیتی است. اگر هر ترم کمتر شده است علت آن چیست؟
12. آیا دوستانی که انتخاب کرده است از هر نظر شایسته هستند؟
13. اوقات فراغت خود را چگونه می‌گذراند؟
14. با چه کسانی هم خوابگاه یا هم خانه است؟
🔺 خیالمان راحت نباشد که بچه ها بزرگ شده اند. بزرگ شده اند ولی هنوز تا کسب تجربه های لازم فاصله دارند. تجربه هایی که اگر ما کمک شان نکنیم، ممکن است به دست آوردن آنها هزینه های زیاد مادی، عاطفی، و حیثیتی هم برای خودشان هم برای والدین داشته باشد.
✍️حسینعلی رحمتی
16 مرداد 96
✅ بخواهیم یا نخواهیم فرایند دانشجو شدن درکشور ما از ابتدا تا اعلام اسامی پذیرفته شدگان همراه با نگرانی و دغدغه است. داوطلبان از ابتدای قبولی در دبیرستان دغدغه انتخاب رشته و بعد قبولی در کنکور را دارند. یادداشت برداری، شرکت در کلاس های کنکور و تست زنی و مشاوره و بی خوابی ها و خواندن کتاب های جنبی و مشورت با این و آن بخشی از کارهایی است که برای قبولی در دانشگاه انجام می‌دهند. لحظات استرس آور حضور در جلسه آزمون و بالاخره انتظار تا اعلام نتایج و انتخاب رشته و دانشگاه را می‌شود آخرین مرحله این نگرانی دانست.
✅ از سوی دیگر، والدین هم پا به پای فرزندان شان دلشوره و نگرانی دارند. جدای از تامین هزینه های دبیرستان و کلاس های کنکور و دیگر حواشی این ماجرا، دغدغه قبولی در یک رشته و دانشگاه خوب(معمولا از نظر والدین)، دور یا نزدیک بودن دانشگاه، شهریه آن و آینده فرزندان نیز موجب افزایش نگرانی آنها می‌شود. کافی است به تصاویر پدر ومادرهایی که بیرون از محل آزمون مشغول خواندن دعا برای عبور فرزندشان از آخرین خوان ماراتن نفس گیر ورود به دانشگاه اند بنگرید تا آثار نگرانی و دغدغه را در چهره شان متوجه شوید.
🔺با اعلام نتایج، نگرانی والدین داوطلبانی که پذیرفته شدند برطرف می‌شود. اما بنده به عنوان کسی که سالیان زیاد در دانشگاه هم تحصیل کرده ام هم تدریس، می‌خواهم از والدین گرامی درخواست کنم که برای کمک به فرزندشان همچنان دغدغه داشته باشند و نگران این باشند که فرزندشان:
1. آیا درباره رشته انتخابی اش و آینده آن اطلاعت کافی دارد؟
2. آیا برای تحصیل در رشته انتخابی اش برنامه ریزی کرده است ؟
3. آیا در کلاس ها حضور جدی و منظم دارد؟
4. آیا دانشگاه برای او یک فعالیت جدی است یا صرفا دوره ای برای وقت گذرانی و سرگرم شدن به کلاس و درس؟
5. چند درصد از سایت هایی که به آنها سر می‌زند به رشته تحصیلی و رشد علمی اش مربوط است ؟
6. آیا در ترم های سوم و چهارم به بعد هم همچنان انگیزه و شور و شوق ترم های اول را دارد؟ اگر ندارد علت آن چیست.
7. آیا در طول ترم درس می‌خواند یا همه کارها را به روزهای آخر واگذارمی کند؟
8. آیا به منابع علمی جدی مراجعه می‌کند یا امیدش به جزوه های پایان ترم است؟
9. هر هفته چند ساعت از وقت خود را در کتابخانه دانشگاه می‌گذراند؟
10. آیا به فعالیت های پژوهشی و تحقیقی توجه دارد؟
11. معدل هر ترم و معدل کل او در چه وضعیتی است. اگر هر ترم کمتر شده است علت آن چیست؟
12. آیا دوستانی که انتخاب کرده است از هر نظر شایسته هستند؟
13. اوقات فراغت خود را چگونه می‌گذراند؟
14. با چه کسانی هم خوابگاه یا هم خانه است؟
🔺 خیالمان راحت نباشد که بچه ها بزرگ شده اند. بزرگ شده اند ولی هنوز تا کسب تجربه های لازم فاصله دارند. تجربه هایی که اگر ما کمک شان نکنیم، ممکن است به دست آوردن آنها هزینه های زیاد مادی، عاطفی، و حیثیتی هم برای خودشان هم برای والدین داشته باشد.
✍️حسینعلی رحمتی
16 مرداد 96
نظرات کاربران
*نام و نام خانوادگی
* پست الکترونیک
* متن پیام
بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |
0 نظر
اوقات شرعی
اذان صبح
05:54:53طلوع خورشید
07:26:15اذان ظهر
12:20:00غروب خورشید
17:12:25اذان مغرب
17:33:24شهر
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)