💢 فضای مجازی، دختر گمشده، «خانوادۀ» پیداشده

💢 فضای مجازی، دختر گمشده، «خانوادۀ» پیداشده

🔸سویه اول: ما یک خانواده‌ایم

ناگهان خبر گم شدن یک دختر در فضای مجازی منتشر می شود. جنب و جوشی بین کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی به راه می افتد و از کاربران عادی گرفته تا بلاگرها، در داخل و خارج کشور دست به کار می شوند؛ هر کس به اندازه توان و با ادبیات خاص خودش. جدیت ها و حساسیت های کاربران به گونه ای است که گویی هرکدام احساس می کنند دختر خودشان گم شده است.

 نوعی حس همدلی و همراهی و تعلق جمعی در جامعه شکل می گیرد و هرکس فکر می کند در این زمینه اخلاقا وظیفه ای دارد که باید به بهترین وجه انجام دهد. این فعالیت ها از یک سو به جامعه آموزش می دهد، و از سوی دیگر  به بستگان فرد مفقود یادآوری می کند که تنها نیستند.

📌اما در پس و پشت همه این تلاش ها یک نکته عیان می شود:
فضای مجازی امروزه می تواند عامل وحدت بخش و امیدبخش جامعه باشد؛ می تواند نشان‌مان دهد که همه ما اعضای یک خانواده ایم و باید به رغم همه اختلاف هایی که داریم، پشت و پناه یکدیگر باشیم و از هرکاری که بنیان این خانواده را سست می کند بپرهیزیم.

حسینعلی رحمتی
۱۷ خرداد  ۱۴۰۴

💥«اندکی اندیشه»‌ ضرر ندارد