💢 فضای مجازی، دختر گمشده، «خانوادۀ» پیداشده

💢 فضای مجازی، دختر گمشده، «خانوادۀ» پیداشده

🔸سویه اول: ما یک خانواده‌ایم

ناگهان خبر گم شدن یک دختر در فضای مجازی منتشر می‌شود. جنب و جوشی بین کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی به راه می‌افتد و از کاربران عادی گرفته تا بلاگرها، در داخل و خارج کشور دست به کار می‌شوند؛ هر کس به اندازه توان و با ادبیات خاص خودش. جدیت ها و حساسیت های کاربران به گونه ای است که گویی هرکدام احساس می‌کنند دختر خودشان گم شده است.

نوعی حس همدلی و همراهی و تعلق جمعی در جامعه شکل می‌گیرد و هرکس فکر می‌کند در این زمینه اخلاقا وظیفه ای دارد که باید به بهترین وجه انجام دهد. این فعالیت ها از یک سو به جامعه آموزش می‌دهد، و از سوی دیگر به بستگان فرد مفقود یادآوری می‌کند که تنها نیستند.

📌اما در پس و پشت همه این تلاش ها یک نکته عیان می‌شود:
فضای مجازی امروزه می‌تواند عامل وحدت بخش و امیدبخش جامعه باشد؛ می‌تواند نشان‌مان دهد که همه ما اعضای یک خانواده ایم و باید به رغم همه اختلاف هایی که داریم، پشت و پناه یکدیگر باشیم و از هرکاری که بنیان این خانواده را سست می‌کند بپرهیزیم.

حسینعلی رحمتی
۱۷ خرداد ۱۴۰۴

💥«اندکی اندیشه»‌ ضرر ندارد