🔻1. «مشهورانِ بی دلیل» شبکه های اجتماعی! وقتی برای افزایش فالوئر، در لایوهای خود هر روز دختر یا پسری را هدف گفتار و رفتار سخیف جنسی قرار میدهید و پرده حیا و عفت را در برابر چندین هزار کاربر جوان و نوجوان پاره میکنید، یعنی حاشیه ساخته اید.
🔻2. وقتی برای افزایش مشتریان سایت های قمار و شرط بندی خود، به هیچ حد و مرز اخلاقی و عرفی پابند نیستید و شخصی ترین رفتارهای تهوع آور خود و همسرتان را در معرض دید دیگران قرار میدهید، یعنی حاشیه ساخته اید.
🔻3. وقتی لباس جدیدی که خریده اید، ماشین جدیدی که سوار شده اید، رستوران تازه ای که رفته اید، و جلسات خصوصی خود با رفقای تان را با طول و تفصیل در پیج تان به اشتراک میگذارید، یعنی حاشیه ساخته اید.
🔻4. وقتی بدون داشتن صلاحیت لازم، درباره عالَم و آدم نظر میدهید و درباره هر موضوع بی ربط و باربط رهنمون ارایه میکنید، یعنی قضاوت کرده اید و حاشیه ساخته اید.
✅ شما نه تنها حاشیه سازید، بلکه خود حاشیه نشین شهرهای شبکه های اجتماعی هستید که میلیون ها شهروندش به طور اخلاقی از این شبکه ها استفاده میکنند، اما باید تاوان حاشیه سازیهای غیراخلاقی شما را بپردازند.
✅بنابراین، وقتی در دامِ فریبنده ای که خود ساخته اید گرفتار میشوید و تشت رسوایی روابط غیراخلاقی و کارهای بی حساب و کتاب تان در برابر دیدگان دیگران فرو میافتد و مورد انتقاد قرار میگیرید، به جای سرزنش دیگران، خود را توبیخ کنید که هیزم چنین آتشی را فراهم کرده اید. به تعبیر قرآن، این پیامد مصیبتی است که به دست خود ایجاد کرده اید («وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَيْديکُمْ»؛ سوره شوری، آیه30).
✅مشهور شدن توسط دیگران یا مشهور کردن خود در فضای مجازی یک شمشیر دولبه است که همیشه لزوما به نفع شخص مشهورشونده نیست، به ویژه اگر شخص جزو «مشهورانِ بی دلیل» فجازی باشد؛ یعنی کسانی که نه هنر خاصی دارند، نه علم وفن و مهارتی، نه نقشی مهم در عرصه سیاست و اجتماع؛ اما به خاطر برخی کارهای بی ارزش یا کم ارزش در شبکه های اجتماعی برای خود اسم و رسمی به دست آورده و شاخ شده اند.
✅این افراد وقتی دچار تبعات غیراخلاقی گفتار و رفتار خود میشوند به دیگران انتقاد میکنند که چرا برایشان حاشیه ساخته اند یا چرا آنها را قضاوت کرده اند. در حالی که توجه ندارند، یا نمیخواهند بپذیرند، که خودشان با نادیده گرفتن مسوولیت اخلاقی، زمینه چنین کاری را فراهم کرده اند. از این رو باید خود را سرزنش کنند نه دیگران را. اینان مهار رفتار خود را به دست شیطان سپرده اند ولی توجه ندارند که در قیامت حتی شیطان هم از آنان دفاع نمیکند و میگوید من فقط شما را به بدی ها فراخواندم اما این شما بودید که دعوتم را اجابت کردید. پس اینک نیز فقط خود را سرزنش کنید نه مرا («وَ ما کانَ لِيَ عَلَيْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لي. فَلا تَلُومُوني وَ لُومُوا أَنْفُسَکُم»؛ سوره ابراهیم، آیه 22). به عبارت دیگر، از شماست که بر شماست:
چون نیک نظر کرد پرِ خویش بر آن دید / گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست(ناصرخسرو قبادیانی)
✍ دکتر حسينعلي رحمتي
5 آبان 1399