🔻1. کاربردهای ربات ها در زندگی شخصی و حرفه ای ما امروزه به طور چشمگیری در حال افزایش است. ربات های کارخانه ای در حال تغییر معنای انبارداری فروشگاه های مواد غذایی و مراکز فروش آنلاین هستند. مزارع محل تولید لبنیات با استفاده از ربات ها برای دوشیدن شیر گاوها، تمیز کردن اسطبل، و غذا دادن به حیوانات در حال بازتعریف مفهومِ جدیدی از کشاورزی هستند. ربات هایی که در فروشگاه ها، بانک ها و بیمارستان افراد را راهنمایی میکنند مفهومی نوین از «انحصار» در بازاریابی را ارایه میکنند. استفاده مسوولانه از ربات ها منافع چشمگیری برای انسان ها دارد؛ از کنترل و اصلاح تخریب های ناشی از تغییرات اقلیمی گرفته تا جایگزین شدن به جای انسان ها برای کارهای خطرناک و آسیب زا. اما به رغم این موفقیت ها و تاثیرات، موفقیت رباتیک در عرصه علم و صنعت مستلزم بررسی برخی چالش های اخلاقی و اجتماعی است که در این زمینه وجود دارد.
🔻2. در بحث از مسوولیت های اخلاقی مربوط به ربات ها، به جای کلمه «ربات»، اصطلاح «رباتیک» را به کار میبریم تا نشان دهیم که در این عرصه باید همه موضوعات مورد بررسی قرار گیرد، نه مثلا یک حوزه یا بخش خاصی از فرایند توسعه ربات ها. به رغم این که قبول داریم برخی از بخش ها از نظر اخلاقی نسبت به بخش های دیگر با چالش بیشتری مواجه اند(مثلا بخش مراقبت های بهداشتی، نسبت به بخش کارخانه) اما معتقدیم هر برنامه و هر حوزه ای مسائل اخلاقی و اجتماعی جدیدِ خاص خود را دارد که باید بررسی شود. بعلاوه، با نشان دادن ضرورت تحقیق در حوزه رباتیک امیدواریم بتوانیم توجهات را به این نکته کلیدی جلب کنیم که همه فعالیت های این حوزه(در عرصه علم و صنعت) دغدغه های اخلاقی ای را موجب میشود که توجه جدی به آنها ضروری است؛ دغدغه هایی از قبیل تاثیر توسعه رباتیک بر مساوات و برابری، تاثیر زباله های ناشی از دور ریختن ربات ها بر محیط زیست، تاثیر ربات ها بر طراحی و برنامه ریزی شهری، تدوین برنامه های جدید آموزشی در دانشگاه ها، تعیین جنسیت ربات ها به عنوان زن یا مرد، یا نژاد آنها به عنوان سفید یا سیاه.
🔻3. برخی از دغدغه های مربوط به ربات ها و ماشینی شدن کارها ناظر به موضوعاتی چون احتمال افزایش بی کاری، تاثیر بر کیفیت مشاغل موجود، به خطر افتادن حریم خصوصی به خاطر داده های گردآوری شده از افراد، و مسائل مربوط به حقوق بشر در مورد کاربران و استفاده کنندگان آسیب پذیرِ ربات ها (از قبیل کودکان، سالمندان، و بیماران بستری در بیمارستان ها) است.
🔻4. بی اعتمادی بسیاری از مردم به کمپانی های ارایه دهنده این فناوری ها در تشدید معضلاتی که گفته شد، نقش به سزایی دارد. اگر دانش رباتیک واقعا بخواهد دنیای بهتری برای ما بسازد، عامه مردم باید بتوانند به طراحان، توسعه دهندگان، مجریان و سامان دهندگاه فناوری های مربوط به ربات ها اعتماد کنند. برای وصول به این مقصود، ما باید در تحقیقات و نوآوری های مسوولانۀ مربوط به فرایند توسعه ربات ها، و محصولات حاصل از این فرایندها مشارکت داشته باشیم. این همان چیزی است که امروزه رباتیک مسوولانه نامیده میشود.