اخلاق؛ مطالبه مغفول شهروندان و برنامه مهجور نامزدها

در عالم سیاست افرادی که خود را برای حضور در پست های مدیریتی و سیاستگذاری جامعه نامزد می‌کنند قاعدتا باید از فرصت های پیش از انتخابات استفاده کرده و برنامه ها و سیاست های آینده خود را در زمینه های مختلف اعلام کنند تا انگیزه شهروندان برای رای دادن به خود را تقویت کنند. این امر درباره نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری به گونه ای پررنگ تر به چشم می‌خورد. اعلام برنامه ها و سیاست ها البته امری است درست و لازم، گر چه تا آنجا که نگارنده متوجه شده است در جامعه ما ارائه برنامه مدون، منسجم و مشخص از سوی نامزدهای انتخابات چندان جدی گرفته نشده است ولی در بین همین میزانی هم که آنان در سخنرانی های انتخاباتی خود اعلام می‌کنند یک برنامه مشخص برای رشد و تعالی اخلاقی جامعه به طور روشن به چشم نمی‌خورد. به عبارت دیگر، هر چند نامزدها کم وبیش اعلام می‌کنند که مثلا برای بهبود وضعیت اقتصادی جامعه یا ارتباط با کشورهای دیگر چه برنامه هایی دارند ولی درباب اخلاق نه از سوی شهروندان چندان مطالبه ای انجام می‌شود نه خود نامزدها توجه چندانی به آن می‌نمایند. از این رو می‌توان اخلاق را مطالبه مغفول شهروندان و برنامه مهجور نامزدها نامید. این البته به معنای آن نیست که خدای ناکرده اخلاق نزد نامزدها یا شهروندان مهم نیست بلکه ناظر به آن است که نامزدها معمولا در این زمینه برنامه های لازم را یا ندارند یا اعلام نمی‌کنند. ناگفته نماند برخی کاندیداها گاهی اجمالا اشاراتی به مسئله اخلاق دارند ولی این امر به صورتی نیست که نشان دهد به طور مدون و برنامه ریزی شده طرحی درباره رشد اخلاقی جامعه دارند.

حسینعلی رحمتی

31 خرداد 1403