«هاکا» و فردوسی در دنیای به شدت رسانه ای شده؛ اضمحلال یا ماندگاری؟

«هاکا» و فردوسی در دنیای به شدت رسانه ای شده: اضمحلال یا ماندگاری؟

بنده هم مثل شما تا به حال چیزی درباره «هاکا» که نوعی مراسم سنتی قوم «مائوری» در نیوزیلند است نمی‌دانستم، و اگر فضای مجازی نبود تا آخر عمر هم بی اطلاع می‌ماندم. جالب این که کل جمعیت مائوری ها در سراسر جهان حدود «هفتصدهزار» نفر است، اما اکنون میلیون ها نفر در دنیا با این سنت، و به تبع آن با تاریخچه و فرهنگ آنها آشنا هستند. چرا؟ به خاطر انتشار ویدیوهای اجرای هاکا در شبکه های اجتماعی. و اصل ماجرا همین جاست.

درست است که در دنیای به شدت رسانه ای شده امروز، فرهنگ های برخوردار از فناوری امکان بلعیدن فرهنگ های کوچک را پیدا کرده اند ولی از سوی دیگر این فرصت برای دیگر فرهنگ ها هم فراهم شده که با استفاده از فضای مجازی، محدودیت های جمعیتی و جغرافیایی خود را جبران، و سنت های دینی و اخلاقی و فرهنگی خود را به جهانیان عرضه کنند و حتی از طرفداران آنها یارگیری نمایند.

ارزش های دینی و اخلاقی و فرهنگ ملی میهن عزیزمان ایران ظرفیت جهانی شدن را دارد، به شرط این که اولا آن را بشناسیم و تحقیر نکنیم، ثانیا زبان رسانه ای دنیای امروز را بفهمیم و متناسب با آن محتوا تولید کنیم.

حسینعلی رحمتی

4 شهریور 1404